Thailand: From Bangkok to Chiang Mai

Hier zit ik dan in Chiang Mai.
Eindelijk begin ik een beetje te wennen aan de hitte en het zweterige weer.. Sodeju zeg! (Al mag ik daar van jullie natuurlijk niet over klagen)

Tijdens mijn laatste verslag vanuit Australie was ik halverwege mijn 10 dagen in Australie en was ik benieuwd naar hoe Thailand mij zou gaan bevallen.
Ik zal het over de laatste dagen in Byron Bay en Surfers Paradise dan ook maar niet te veel hebben. Het komt er op neer dat ik in Australie 8 van de 10 dagen regen had. Daarbij was er in de 2 plaatsen waar ik verbleef niet veel meer was dan een strand waardoor ik overdag steeds wat heb geluierd. Gelukkig kon ik 's avonds meestal wel nog op stap. (Omdat iedereen op doortocht was had ik iedere avond wel een ander groepje dat me wist 'over te halen' om mee te gaan stappen.

Nu over Thailand:

25 Februari in de ochtend landde ik, na en korte tussenstop in Kuala Lumpur, op het vliegveld in Bangkok. Vanwege de vele verhalen over taxichauffeurs die je meteen proberen te ronselen voor een rit naar het centrum had ik een grote drukte verwacht op het vliegveld.
Echter, omdat ik op het kleine vliegveld(ipv het internationale) met voornamelijk inlandse vluchten landde, was het verdacht stil. Buiten maar even wat rondgelopen om vervolgens een vrouw te vragen welke bus ik zou moeten hebben. Zij wees me de bus naar Mo Chit, en daar zou ik vervolgens over moeten stappen op een andere bus.
Eenmaal gedropt bij het Mo Chit busstationbegon het; ik moest mijn volgende bus zien te vinden. Het is lastig om zo te omschrijven, maar het station bleek uit 3 gedeeltes met meer dan 100 bussen/taxi's/minibusjes te bestaan, met elkaar verbonden via smalle straatjes met winkeltjes. Het koste me dan ook meer dan 15x mensen de weg vragen, en het enige antwoord is dat ze een kant op wijzen en daarbij zeggen 'futher left' of 'futher light'. Na een half uur met de backpack in de felle zon te hebben gezocht kwam ik dan toch op de goede plaats terecht. Ik had de bus naar Khaosan rd voor 17 Baht ipv een taxi voor 350 Bath (37 Baht = ongeveer 1 euro).

In Khaosan rd kreeg ik dan voor het eerst echt een impressie van Bangkok. Niet normaal wat een menigte! Volgens mij heb ik daar in een half uurtje net zo veel mensen gezien als in mijn 3 maanden in Nieuw Zeeland. Niet normaal!
Khaosan rd is een straat vol met marktkraampjes en guesthouses, en die erg bekend is als de straat waar alle touristen komen. Iedere 3 meter vind je daar verder weer een taxi of een tuk-tuk die je snel ergens heen wil brengen.
Vanwege de verhalen over de afzetterij van de tuk-tuks was ik echter wat wantrouwend en besloot ik eerst te voet eens rustig rond te kijken. Uiteindelijk in mijn guesthouse heb ik zo snel mogelijk m'n backpack gedropt om vervolgens onder de ventilator te gaan zitten uitzweten. Behalve nog wat rond te lopen heb ik die eerste dag niet veel meer gedaan.

Vervolgens bleef ik nog twee dagen in Bangkok. 1 Dag daarvan stond in het teken van het vinden van de Bijbel van Thailand (lees Lonely Planet) en het plannen van mijn verdere reis hier. Waar ik in eerste instantie niet te veel over de reis van Chris van een aantal jaar geleden wilde lezen (om zo mijn eigen reis te plannen), bleek al snel dat er in thailand toch voornamelijk 1 algemene route richting het noorden is, van Bangkok naar Chiang Mai. Oftewel, ik ben alsnog op veel dezelfde plaatsen geweest.
De laatste dag in Bangkok heb ik nog wat gedronken met Stefanie uit Duitsland, die ik al kende van Nieuw Zeeland. Vervolgens was mijn planning om wat tempels te gaan bezoeken in Bangkok, maar het bleek dat de voornaamste (Grand Palace) om half 4 gesloten was, dus uiteindelijk nog niks van terecht gekomen.

In Bangkok dus eigenlijk niks bezichtigd of gedaan, maar toch besloot ik om verder te gaan, met de trein naar Kanchanburi. Tijdens de treinreis eens rustig nagedacht over mijn eerste dagen in Thailand en ik moet zeggen dat ik wel behoorlijk moest wennen. Zowel lichamelijk als mentaal. Behalve de enorme hitte was het vooral ook de soort accomodaties en de manier van reizen waar ik aan moest wennen. In Nieuw Zeeland en Australie zijn er veel hostels met een gezamelijke keuken en gezamelijke woonruimte. Dit is een ideale plaats waar backpackers bij elkaar komen en andere reizigers leren kennen. In Thailand had ik tot nu toe voornamelijk guesthouses met een eigen kamer en beneden een restaurantje. Ondanks dat er overal reizigers (waaronder heel veel stelletjes) overal rondlopen is het toch moeilijk om met andere mensen in contact te komen. Ik was de eerste dagen dan ook iets te veel alleen en voelde me nog niet helemaal happy hier. Ook met reizen was het nog allemaal puzzelen en maar hopen dat je de goede kant op gaat.

Eenmaal in Kanchanaburi de knop omgezet wetende dat ik contacten in de guesthouses niet al te veel hoef te verwachten en dat ik vooral contacten op moet zoeken in restaurantjes, barretjes en tours.

Kanchanaburi, hier heb ik de eerste middag een bezoek gebracht aan de Bridge over the river Kwae en het Death Railway Museum. Dit gaat beiden over een 415 km lange spoorweg van Thailand naar Burma die Japan in de 2e wereldoorlog heeft aangelegd met de hulp van duizenden krijgsgevangenen uit voornamelijk Azie, Australie, Engeland en ook Nederland. Velen zijn er tijdens vanwege de slechte (werk)omstandigheden om het leven gekomen. Ondanks dat ik normaal echt niet van musea houd vond ik dit kleine museum toch best interessant en indrukwekkend.

Diezelfde avond in het guesthouse maar contact gezocht met 2 duitse meiden die een tour voor de volgende dag uit waren aan't zoeken. Ondanks dat ik deze niet direct op mijn planning had staan maar besloten om deze toch ook te boeken. Zo had ik een mooi vol programma voor een dag en had ik na een aantal dagen alleen rond te hebben gelopen eindelijk weer eens wat gezelschap. De tour bestond uit het bezichtigen van de Erawan Waterfall (bestaat uit 7 stappen, oftewel 7 kleine watervallen. Mooi en relax om in te zwemmen), een rondrit op een olifant met aansluitend een toch op een bamboevlot over het water (stelde beide niet heel veel voor), en een treinrit over een deel van de oude Death Railway. Al met al een prima dagvulling, maar niet heel spectaculair.

De dagen erna ben ik doorgereisd eerst naar Ayutthaya en vervolgens Sukhothai. Dit zijn beide plaatsen waar veel oude ruines van tempels te vinden zijn. In beide plaatsen ben ik met de fiets rondgeweest om deze te bezichtigen. Er zitten wel interessante bouwwerken tussen, al moet ik zeggen dat ze wel allemaal erg veel op elkaar lijken. Behalve het bezichtigen van de tempels is het ook vooral lekker om op je dooie gemak lekker vrij rond te fietsen en te genieten van de rust. Dit was wel lekker na de drukte van Bangkok.

Nu inmiddels zit ik in Chiang Mai. Hier heb ook weer een fiets gehuurd en ben ik de stad rond gegaan om een aantal tempels (genaamd 'Wat') te bezichtigen. Erg mooie bouwwerken, kleurrijk, vol met bladgoud en prachtige vormen. Na de 4e zijn ze echter wel allemaal hetzelfde en is het goed geweest. 's Avonds dan ook maar met een Nederlandse meid en een Franse jongen aan een barretje wat gedronken.

Ondanks dat ik wat gefietst had ik de afgelopen weken toch niet heel veel sportiefs ondernomen. Daarom tijd om maar een 3-daagse trekking te boeken. Samen met een Israelier en een Frans koppel zijn we samen met een gids de eerste dag door de jungle naar een klein dorpje tussen de bergen gelopen. Heel interessant om te zien hoe eenvoudig de mensen hier leven, in hun bamboehutjes, de diverse kippen, honden en varkens die rondlopen en de primitieve douches. (Al moet ik wel zeggen dat sommige huisjes dan wel weer een zonnepaneel met antenne hebben en je bewoners met hun mobieltje ziet bellen). In een van de hutten hebben we uiteindelijk met 2 andere groepen geslapen nadat de gidsen ons een maaltijd hadden verzorgd. Ze vulden dikke stokken bamboe met vlees, groente en water, en kookte deze vervolgens op het vuur. Het smaakte best goed moet ik zeggen, en je proefde niks van de plastic flessen die ze gebruikt hadden als 'aanmaakblokjes'.

De tweede dag bestond uit een korte wandeling naar een waterval, waar we weer ff lekker konden afkoelen, en vervolgens een verdere wandeling naar een olifantenkamp. Dit was waar we onze tweede nacht door zouden brengen.
Dit was het leukste deel van de tocht. Samen met een van de verzorgers van de olifanten liepen we tussen de olifanten, hebben we ze kunnen voeren en hebben we wat kunnen spelen met een baby-olifant genaamd Lychee. 's Avonds in het donker nog eens met deze gids (die in een klein hutje tussen de olifanten slaapt) terug gegaan en zagen we ook een van de olifanten op de grond liggen slapen. Ondanks dat de olifanten vanwege diverse veiligheidsredenen gedeelten van de dag aan de ketting liggen, merkten we wel echt aan de gids hoe betrokken hij was bij de beesten en dat hij echt van zijn werk en de beesten hield. Hierdoor hadden we wel een goed gevoel bij het kamp en de mensen.

De derde dag bestond uit een korte rit op een van de olifanten en vervolgens na een korte wandeling weer een toch op een bamboevlot op een rivier. (vergelijkbaar met de eerste tocht in Kanchanaburi).
Al met al een geslaagde trekking al waren er natuurlijk wat problemen. Zoals de dingen hier gaan in Thailand worden er natuurlijk trekkings aangeboden door verschillende agencies, die uiteindelijk allemaal terecht komen bij dezelfde maatschappij. En waar er allemaal verschillende tochten worden aangeboden kwamen we uiteindelijk met 4 personen, met 3 verschillende tochten bij hetzelfde programma uit. Het probleem was echter dat de rest had betaald voor een duurdere tocht, maar we uiteindelijk allemaal op mijn goedkopere tocht zijn geweest. Al met al dus problemen om een beetje geld, waarbij vooral het Franse koppel behoorlijk koppig en principieel was. Zelf had ik gelukkig precies geboekt wat ik gekregen had, dus heb ik het de rest maar laten uitzoeken :P

Na gisteren nog ff naar een night-market in Chiang Mai te zijn geweest was het vandaag een dagje om een helemaal niks te doen. Eindelijk dan ook tijd om weer eens een verslag te schrijven, wat nu natuurlijk alweer behoorlijk lang aan het worden is. Ik zal wel kort nog even mijn eerste gedachten over Thailand omschrijven:

Het was erg wennen de eerste dagen, vooral het weer en de cultuur zijn erg anders dan ik gewend was in bijvoorbeeld Nederland en Nieuw Zeeland.
Het is hier overal erg toeristisch, maar dat vind ik persoonlijk niet zo erg. Dat maakt het alleen reizen wel wat gemakkelijker.
De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk, maar als het om geld gaat doen ze eerst of ze je niet begrijpen en kunnen ze vervolgens ook uit het niets ontzettend uitvliegen en je verbaal aanvallen. (10 sec. later zijn ze dan weer net zo kalm en onbegrijpend als daarvoor)
Ik vind mijn reis hier tot nu toe vooral interessant en is het gevoel dat niks moet en dat alles kan ontspannend. Ik vind het tot nog toe echter geen mooi land als je gaat kijken naar de natuur of de steden.

Nu komende dagen zal ik eens verder kijken wat mijn verder plannen zijn. Eerst ga ik nog naar Pai. Daarna ga ik beslissen of ik ook nog eerst naar Laos wil en dan naar de strand- en feesteilanden in het zuiden, of dat ik het genoeg geweest vind en ik rechtstreeks richting het zuiden zal gaan.

Hier zal ik nog wel wat over laten weten. Voor nu is het verhaal wel weer lang genoeg geweest.
Mzzl!