From Kiwi to Aussie!

Nieuw Zeeland inmiddels verlaten en kennis gemaakt met Australia, oftewel tijd voor een update van mijn reisverslagen.
Ik hoop dat iedereen een goed carnaval heeft gehad? Ik zat namelijk wel een paar dagen te balen dat ik er niet bij kon zijn dit jaar.

Even spieken in mijn laatste verslag. Ik was gearriveerd in Queenstown en had net een overheerlijke Fergburger achter de kiezen.
In Queenstown ben ik vervolgens nog een paar dagen gebleven, al heb ik hier niet veel bijzonders meer gedaan. Ik was aan het wachten tot ik zou beginnen aan de Routeburn Track. Wel kwam ik weer wat oude bekenden tegen, Marte en Joost.

De 26e stond vervolgens de Routeburn Track op het programma, maar natuurlijk niet voordat we de avond ervoor nog even goed op stap waren geweest.
Na veel opstartproblemen in de ochtend besloten Joost en ik vervolgens te gaan liften richting de start van de Routeburn Track. Deze ligt namelijk 1,5 uur van Queenstown af.
Dit was mijn eerste ervaring met 'hitch hiking' en ik moet zeggen dat dit opvallend gemakkelijk ging. Nieuw Zeeland staat er bekend om dat het vrij eenvoudig is om van plaats naar plaats te liften, en het wordt dan ook best veel gedaan.

In de middag gingen we dan eindelijk beginnen aan de 3-daagse hike. De Routeburn Track is een van de Great Walks in Nieuw Zeeland, een 3-daagse tocht een bergachtig gebied met meertjes, watervallen, en fantastische uitzichten. De start is in de buurt van Queenstown en het einde is aan de andere kant van het gebergte, in de buurt van de Milford Sound.

De eerste dag liepen we van de start van de track naar de Falls hut. Dit was een vrij korte tocht van 4 uur door het regenwoud waarna we uitkwamen bij een hut midden tussen de bergen, met een uitzicht over een vallei en enkele grote watervallen. Wel de moeite waard om een avondje te verblijven. In de hut, zonder douches, prullenbakken of kookgerei, maar gelukkig wel met gasfornuis, hebben we weer wat energie op kunnen doen aan de hand van Just-add-water Chocolate Pancakes. (We hadden het onszelf maar gemakkelijk gemaakt, aangezien je al het eten, drinken en kookgerei zelf mee moet dragen.)

De 2e dag, van de Falls hut naar de Mackenzie hut, was de mooiste van de 3. Eerst door een rotsachtige valei, langs Lake Harris en vervolgens langs de berg af met een kilometers ver uitzicht, om uiteindelijk af te dalen naar de hut bij Lake Mackenzie. De foto's geven enigszins een beeld, maar zoals met alle plaatsen hier in Nieuw Zeeland moet je ze eigenlijk zelf zien en ervaren. Om onszelf aan het eind van de dag wat op te frissen hebben we een korte duik genomen het meer bij de hut. Maar aangezien dit meer gevormd wordt door smeltwater uit de bergen, kun je je vast wel voorstellen wat voor lekker temperatuurtje dit water had.

De 3e dag was niet zo bijzonder. Het was gelukkig maar een korte wandeling, maar was bijna de hele tijd door het regenwoud. Het enige hoogtepunt was nog een enorme waterval waar we langs kwamen. Beter die dag was de Milford Sound, waar we aan het eind van de tocht uitkwamen. Milford Sound is een van de Fiorden in het het Zuiden van Nieuw Zeeland, en een van de meest populaire plaatsen van Nieuw Zeeland. Er varen dan ook diverse boten rond in deze Sound, en aangezien we prachtig weer hadden (het regent er meer dan 200 dagen per jaar) en in de buurt waren besloten we hier maar meteen gebruik van de maken. Vervolgens was het wel nog een lange rit van 5,5 uur terug naar Queenstown.

Na de Routeburn Track ben ik nog ongeveer een week in Queenstown gebleven, zonder echt iets bijzonders te ondernemen. Mijn belangrijkste bezigheid hier was het verkopen van mijn auto en af en toe een avondje stappen. Omdat Nieuw Zeeland zo'n prachtig land is durf ik het bijna niet te zeggen, maar ik was nu eigenlijk wel een beetje klaar met het land. Ik had het wel gezien. Ik had echter nog 2,5 week te gaan. Hierin ben ik alleen een paar dagen in Christchurch en in Kaikoura geweest.

Christchurch is een van de grootste steden van Nieuw Zeeland, toch is er niet zo heel veel te doen. Een van de redenen zijn 2 aardbevingen in 2010 en 2011 die een groot deel van het stadscentrum hebben verwoest. Een groot deel hiervan, de 'Red Zone' is afgesloten met hekken, en bestaat uit gebouwen die of zijn verwoest door de aardbeving, of al zijn gesloopt vanwege de grote schade. Niet mooi, maar wel indrukwekkend om te zien hoe zo'n aardbevingen na 2 jaar nog altijd zo'n stempel drukt op de stad.

Kaikoura daarentegen is geheel anders. Dit is een klein plaatsje dat bekend staat als de plaats waar je walvissen kunt bezichtigen. Ik vond een tripje met de boot, die bekend stond als een zeeziekmakende tocht, te duur en ik besloot om voor 1/3 van die prijs te gaan zwemmen met wilde zeehonden. Echt vet om te zien hoe ze in het water rakelings langs je af zwemmen met hun grote ronde ogen.

De laatste dagen in Nieuw Zeeland heb ik weer in Auckland doorgebracht, de plaats waar het 3 maanden geleden allemaal begon. Hier maar besloten om na 3 maanden toch maar eens de kapper op te zoeken. Nu was ik klaar voor Australie en Azie.

Na mijn laatste verslag heb ik namelijk gekeken voor de mogelijkheden om naar Thailand te gaan. Aangezien ik al een ticket naar Australie had geboekt, ben ik afgelopen donderdag naar Gold Coast Australie gevlogen. Hier zit ik momenteel in Surfers Paradise, of zoals ik het zie Swedish Paradise(enorm veel zweedse backpackers hier.) Hier ben ik afgelopen 2 dagen maar eens goed op stap geweest. Verder nog niet zo heel veel bijzonders ondernomen.

Komende dagen ga ik nog even naar Byron Bay, waarna ik op 24 februari naar Bangkok zal vliegen. Om eerlijk te zijn heb ik nog geen enkele specifieke plannen voor Zuid-Oost Azie en ik weet nog niet precies hoe lang ik wil blijven. (ik denk 1 tot 2 maanden) Ik zal in Bangkok kijken voor een goedkope Lonely Planet en laat het verder maar gewoon op me af komen.
Zoals ik afgelopen maanden heb ervaren komt het dan allemaal wel goed. Wel ben ik benieuwd naar hoe het me zal bevallen, die Aziatische landen. Het zal wel even anders zijn dan de westerse culturen van Nieuw Zeeland en Australie.

Maar ik zal het jullie wel laten weten zodra ik een eerste indruk heb.